Ο τύπος ` από κανάρα σε κανάρα`

`Είναι όλοι μαλάκες ή εγώ έχω το μαλακομαγνήτη;` Μετά από ώριμη σκέψη και περισυλλογή καταλήγουμε στο δεύτερο. Γιατί λοιπόν ελκυόμαστε ή και ερωτευόμαστε τους μαλάκες; Τον τύπο hit and run, the absolute bad guy, αυτόν που θα μας κάνει να σερνόμαστε στα πατώματα;

Είναι αυτός που θα σου ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή πως δεν είναι έτοιμος για σοβαρή σχέση. Είχε κάνει μια στη μέχρι τώρα ζωή του και αυτή τον πλήγωσε ή την έκανε κατά λάθος. Δεν περνάει ούτε θηλυκή γάτα από μπροστά του και να μην την περάσει από σκαννάρισμα. Είναι ο απόλυτος πέφτουλας με την καλή και με την κακή έννοια. Ξέρει να χειρίζεται την άλλοτε ευάλωτη και IQ-ραδικιού γυναικεία ψυχολογία με μεγάλη άνεση. Έχει μεταπτυχιακό στο δίπορτο και διδακτορικό στην ξεπέτα. Μπορεί να σε πείσει ότι χθες το βράδυ που τον έψαχνες και δεν το απαντούσε είχε πέσει η μπαταρία / ήταν με 38 πυρετό στο κρεβάτι / είχε πάει cinema με τους φίλους του και το είχε κλειστό / είχε ξεχάσει το κινητό στο σπίτι. Κι εσύ τον πιστεύεις! Είναι καμένο χαρτί κι εσύ τον κρατάς για άσσο στο μανίκι!

Είναι ο τύπος που πρέπει να αποφεύγεις κι όμως εσύ πέφτεις πάνω του με τα μούτρα!

Γιατί όμως;

Κατ΄αρχήν ο τύπος σε φτύνει εξ αρχής, δηλώνοντας σου ότι δε θα σου δώσει αυτό που θέλεις, δηλαδή σχέση και αποκλειστικότητα. Έτσι σε ιντρικάρει. Η δηλωμένη πολυγαμία του σε προκαλεί. Βάζεις στοίχημα με τον εαυτό σου ότι θα πάρεις αυτό που θέλεις, ως φιλόδοξο γύναιο και μοιραία ύπαρξη πάνω από όλα. Δηλαδή να μην έχει ο τύπος μάτια για άλλη! Να σε βλέπει και να λιώνει. Κι εσύ να χεις τα κότσια να του κάνεις και τη δύσκολη!

Δεύτερον, σε εξιτάρει η ιδέα να είσαι εσύ η μία και μοναδική. Είναι κάτι σαν παραλλαγή του παραμυθιού με το πριγκιπόπουλο και τις πολλές υποψήφιες νύφες, κάτι σαν το αντίστροφο της Πηνελόπης και των μνηστήρων. You will be the one! Or you will believe that you are the one...

Τρίτον και μη εξαιρετέο είναι η γοητεία του απαγορευμένου. Ξέρεις, με βάση τους κανόνες της απλής λογικής, ότι δεν πρέπει να του ρίξεις ούτε δεύτερη ματιά, κι όμως γι αυτό του ρίχνεις και τρίτη και τέταρτη.

Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, η αμέριστη προσοχή ενός κακού παιδιού ανεβάζει σε δυσθεώρητα ύψη την αυτοπεποίθηση και αυτό και μόνο του αποτελεί μέγιστο αφροδισιακό. Έκρηξη. Τρως τα μούτρα σου. Μέσα από τις στάχτες σου κάποτε ξαναγεννιέσαι. Και αποφασίζεις να μη ξαναξοδευτείς τόσο αλόγιστα. Το επόμενο κακό παιδί που θα συναντήσεις, θα είναι στη φάση – μεταίχμιο. Έτοιμος να τα παρατήσει όλα για χάρη σου.

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;