Υποθετικός Λόγος

Είναι περίεργο, αλλόκοτο, ακόμα και αστείο, πως μπορεί κανείς να περάσει χρόνια ολόκληρα, παγιδευμένος μέσα σε ένα `Αν`, που πολλαπλασιάζεται με γεωμετρική πρόοδο. `Αν δεν είχα κάνει αυτό και είχα κάνει το άλλο, τότε εκείνο δε θα ήταν έτσι όπως είναι σήμερα, αλλά θα ήταν αλλίως, μάλλον καλύτερα`. Αυτή είναι ακόμα μια βασανιστική παράμετρος αυτού του ψυχοφθόρου ντόμινο: η παρούσα κατάσταση είναι μάλλον η χειρότερη, κι εκείνη που αφήσαμε πίσω, θα ήταν μάλλον καλύτερη.

Και προς αποσαφήνιση των όποιων αποριών έχουν γεννηθεί μέχρι και αυτή τη γραμμή, παραθέτω απλά, καθημερινά παραδείγματα:

`Αν έπερνα το μαύρο πουκάμισο αντί για το γκρι, θα με βόλευε με περισσότερα ρούχα.`

`Αν πήγαινα σε εκείνο το πάρτυ, θα είχα κάνει ενδιαφέρουσες γνωριμίες.`

`Αν έδειχνα περισσότερη αυτοπεποίθηση στη συνέντευξη, θα την έπερνα τη δουλειά.`

`Αν είχα διαλέξει διαφορετικό κλάδο θα είχα περισσότερο ελεύθερο χρόνο.`

`Αν δε μου τύχαινε παιδί σε τόσο μικρή ηλικία, θα είχα χαρεί πιο πολύ τη ζωή μου.`

`Αν είχα βάλει λίγο νερό στο κρασί μου, τώρα θα ήμασταν μαζί.`

Κι εδώ σταματώ γιατί τείνει να μοιάσει με άσκηση για τον Υποθετικό Λόγο!

Άσκηση κανονικά όμως , είναι όλη αυτή η κατάσταση στην οποία υποβάλλεται ο καθένας που υποκύπτει σε αυτό το ΑΝ. Είναι ευχή και κατάρα. Από τη μια, ωθεί τις ανασφάλειές σου να βγουν στην επιφάνεια, και τις ψυχαναγκαστικές σου τάσεις να βγουν από τα όστρακά τους. Κι από την άλλη, ωθεί εσένα να κάνεις κάτι για να πραγματώσεις την –υποτίθεται καλύτερη- κατάσταση που ακολουθει το `ΑΝ`. `Αν είχα καλύτερο σώμα, τώρα θα είχα καλύτερη προσωπική ζωή` -λέμε τώρα! Κι έτσι αρχίζεις γυμναστήριο! Αλλά ουδέν κακό αμιγές καλού!

Αυτό το γραμματικό φαινόμενο όμως μπορεί πραγματικά να σε πάρει στον πάτο! Τι θα πει `ΑΝ`? Αν η γιαγιά μου είχε ροδάκια θα ήταν ρουλεμάν. Δεν έχει όμως, και άρα δεν είναι ρουλεμάν. Είναι όμως γιαγιά, που μπορεί να λέει ωραία παραμύθια, να φτιάχνει νόστιμα ψωμάκια και να σε έχει δυο φορές παιδί της. Μια χαρά! Τι να το κάνεις τώρα το ρουλεμάν?

Οπότε βάζοντας σε εφαρμογή την τετράγωνη λογική, βλέπουμε ποιές είναι οι ανάγκες μας, πως μπορούμε να τις ικανοποιήσουμε με αυτά που έχουμε, και τι άλλο μπορούμε να επιδιώξουμε προς πλήρωσή τους. Και το `ΑΝ` μένει στο συρτάρι. Φυσικά ανέκαθεν ήμουν πολύ καλή στη θεωρία! Στην πράξη όμως;…